Kıskançlık insanı alçaltan ve küçülten bir duygudur…
(Lev Tolstoy)
Neden kıskanırız?
Kıskanmak kendi eksikliğini başkasında görmektir.. İyi ya da kötü niyetli bütün kıskançlıkların içinde fiilen kendi ihtiyaçlarınız yoksunluğu mevcuttur…
Bana göre kıskançlık olayı iki türlüdür: iyi huylu ve kötü huylu.
İyi huylu kıskançlık nedir? Bu kıskançlıkta bir az da hayranlık vardır. Çünkü içinde kötülük barındırmıyor. Mesela diyelim karşımızda işinde başarılı, entelektüel, kültürlü, işini ustaca bilen, başarılı olmak için hep mücadele vermiş ve vermeğe devam eden özgüvenli biri vardır. Bu kişinin sahip olduğu özellikleri takdir ederek ve sizde bu özelliklerin olmasını isteyerek kıskanıyor iseniz, bu kıskançlık iyi huylu kıskançlıktır. Ve bu hissi yaşadığınızda üzülmeniz söz konusu değildir.
Eğer ki siz karşınızdaki kişinin sözü geden huylarını veya özelliklerini kinle karşılıyor, başarı ile ilgili mücadelelerini görmezden geliyor, kendi eksikliğinizi bastırmaya çalışıyor iseniz ve her şeye rağmen karşınızdaki insanın güçlü oluşu bile sizi ezmeye yetiyor ise maalesef bu kötü huylu kıskançlıktır ve tedavi edilmelidir.
Nasıl bir insan olmanıza karşın her zaman kendinizi görmeye çalışan, kendinizi bilen biri olun. Bütün hata ve yanlışlıklarınıza rağmen kendinizi sevin ve içinizi kötülük kararttığında bu karanlığı görmeye cesaretiniz olsun ve bu karanlığı aydınlığa götürerek içinizi “tedavi” edin. Çünkü kıskançlığın rengini görmeden onu tedavi edemezsiniz…
Yorum