Siyah Gözlerinde Gözlerim

Şiir düştü gözlerinin siyahına,
Sanma ki ağlıyorum.
Ağlamayı unuttum, hiç ağlamıyorum.
Sessiz gelen gecelere,
Hiç bir gecenin sabahına hazır olamadığım zamanlara,
Duvarıma yansıyan silüetinde,
Artık eşlik etmesin gözüme hükmeden kara geceler,
Tanıklık etmesin bakışlarımda sönmüş yıldızlar,
Neydi beynimi kemiren düşünceler…
Neden her yer sen?
Ortak olmaksa yarına
Neden beklemede dünkü randevular,
“Biz” olmak mıydı o gelişin?
Yok oldu aidiyetsiz kaldığımız yıllar.
Kovaladım kendimi,
Her şeyi, seni ve kendimi.
Ele veren yalnızlık korkusu yok artık sinemde,
Güzel gülen tebessümlerim yol etti hilallere,
Sanma ki ağlıyorum,
Ağlamayı unuttum, hiç ağlamıyorum.
Gözlerimden sessizce sensiz geçen gecelere…