Ağlarım geceleri, akmaz gözlerimden damlalar.
Gülerim, gözlerimi kapatırken ışıklar.
Sevgi’nin hangi boyutu, bilemem ben.
Sevdikçe açılır gökyüzünde yıldızlar.
Kalemin dili ile nağmeler,
Akarken damlalarla, ışıklı parıltılar.
Gökyüzü bize hangi kapıyı açsa,
Orada can verir, orada yeşerir yıldızlar.
Sana can veren hangi ülkenin toprağıydı?
Sevgi, belki de güneşin aya tutulmasıydı.
Gökyüzü
Bu İçeriği Paylaş
Şair
1 Yorum
1 Yorum
Bütün kitapları yakmalı
Sevda üstüne ne söylemişlerse yalandır
Kitaplara göre insan
Karanlıkta yüzüne bin mumluk lamba tutulmuş
Gözleri, yüreği kamaşmış insandır
Aptaldır, hastadır, kahramandır
Bütün kitapları yakmalı
Sevda üstüne ne söylemişlerse yalandır.
İçinde bir tek suret yaşayan yüreğe yürek mi derler
Bir tek yaprak veren dalın boynun burarlar
Bir tek meyve veren dalı keserler
İnsan dediğin bir buğday tarlası gibi olmalı
Esti mi rüzgar bir değil milyonlar için esmeli
Bir tek meyve veren dalı kesmeli
İnsan dediğin derya misali
Üstünde milyonlarca dalga
İçinde kıyametler kopmalı
İnsan dediğin derya misali
Uçsuz bucaksız olmalı.Gel çıkalım sevgilim gel
Gel kurtulalım birler hanesinden
Çekelim gidelim bir uçtan bir uca
Açalım yüreğimizin kapılarını sonuna kadar
Sevelim sevelim sevelim
Sevebileceğimiz kadar.