Mevsimler geçip de gece olunca,
Bir mevt kokusuyla güller solunca,
Sırtlanmış derdimi küçük karınca…
Her taraf yaldız da, kararan bendim!
Bir düşe bulanmış kâbus uykusu,
Mezar taşlarının yokmuş korkusu,
Bir olmuş kederin ölmez ordusu…
Her yanı sarmış da, vurulan bendim!
Anne, bir defter var; kaderim borçlu.
Düşünüp bulamadım: kimdi suçlu?
Hani yaz gelirdi, durursam uslu?
Her taraf yeşil de, sararan bendim!
