Balkanların ortasında Anadolu’nun ciğerlerinden bir parça,
Osmanlı’nın yetimi, Bursa’nın ikiz kardeşi Üsküp,
Bir asırdır için için ağlar, taş (köprüyü) basmıştır bağrına,
Ta yüreğinden akıp gelen Vardar ile rahatlar içini egeye döküp.
Yahya Kemal’in dizelerinin mayası, balkanların tek kanatlı perisi,
Tek dişi ile kemiren medeniyete inatla meydan okumakta,
İstanbul’un kadim dostu ki bundandır gönül erlerinin ona sevgisi,
Mahzun Üsküp ecdadın kendisine bahşettiği nefes ile yaşamakta.
Kutlu ecdat taşa bile hikmet katmış, durduğu yere mana bırakmış,
Yakıp yıkmamış durup kokmamış Kerkük’ten Üsküp’e akmış,
Âdeta ecdad ile nefes almaya başlamış “kaybolan şehir”,
Türkü türkü, destan destan, şiir şiir, yaşayan şehir.
