Aslında Konu Kendinden Çok İnsanlığı Düşünmek Konusudur
İnsanlık acaba yerinde duruyor mu ki insan hiçbir şeyi güzelliği tesis ederek bunu beceremiyor diyoruz acaba? Elde cevheri ölçecek bir ölçü öçlük terazi olacak ki karşılaştırarak ölçülsün aynı değerde mi değimli bilinsin. Elde ölçüsü terazisi yok insanın boşuna uğraşıyor çabalıyor bir kalıba sığmıyor! Böyle olunca ne yapsa olur mu acaba siz söyleyin? İşin içinden bir türlü çıkabilir mi sizce? Görüntü puslu gölgeli dumanlı çıkmışsa nasıl net görünsün? Bakın etrafımıza sadece dün değil bugün aynı değil mi? Savaşlar! Sömürü düzeninin avcıları kurtları! Haksız kazanç! Fikri insana fikir yerine, ölüm nefret kusanların fikirsizlikleri! İnsanlığın yararına yapılmayan çalışmalar! Yüzyıllardan beri durum böyle, bir yiğit çıkıp müdahale etmeden bu böyle devam ediyor.
Aslında konu kendinden çok insanlığı düşünmek konusudur. Hiç de zor gibi görünmüyor ama insan elindekine benim kazancım derken veren Mevla’yı unutunca veremeyince olmuyor, olması mümkün kılınamıyor! İnsan bu İnsanlığını yerine getirmekte zorlanıyor. Vermemeyi mecburiyet sanıyor oysa baksın aleme tabiata her şeyi veriyor insanı ayırmadan, Rabbimiz veriyor rızkımızı insanı ayırmadan, bilmekten geçiyor lakin neyle bilmeli? Kiminle bilmeli? Neye göre bilmeli bu çok önemlidir. İmanla bilmeyince hiçbir şeyi bilmemiş oluyoruz bu kadar kısa ve öz fazlasına da gerek yok.
