Bursaspor için konuşulacak ne güzel cümleler var aslında… Şampiyon, Avrupa Fatihi, Vakıfköy Fabrikası, seyircisiyle diller destan falan falan…
Bunların birçoğu biliyorsunuz ki nostaljik, herhangi bir anlam ifade etmeyen cümleler olarak sıralanıp gidecek… Çünkü milatları dolanlar var, son kullanma tarihleri geçti…
Gerçek Bursasporluların çoktan uzaklara gittiği bu dönemde, demirin tuncuna kaldık anlayacağınız…
‘Görmüyorum’ veya ‘duymuyorum’ demeyin gözyaşlarına boğulur kalırsınız…
Çünkü ağzımızda hiç iyi laf kalmadı…
Bir kariyer plansızlığı bu kadar yapılır, bir marka değeri bu kadar ayaklar altına alınır… Bursaspor’a maddi manevi destek vereceğini söyleyen herkes uygun bir zaman diliminde araziye uyum sağlıyor. Sezon başından beri dillere pelesenk olan ‘bu gençlerle yola devam’ kararı hem çocukları hem de kulübü yaktı… Çünkü belli bir kalitenin üzerine koyamayan futbolcular sahada tel tel dökülerek potansiyellerini ve sınır çizgilerini de hepimize tanıtıyor aslında…
Arnavutköy Belediyespor müsabakasında ne yaşandı derseniz ‘kocaman bir hiççç’ demekten öte gidemiyoruz.
Verilmeyen tartışmalı 1-2 penaltı da var ama, konuşmaya ne hacet Allah aşkına? Ne oynadınız da ağlayacak bir pozisyonu tartışalım?
Bursaspor’un adım adım beyin ölümü gerçekleşiyor gibi… Hayata döndürecek hamleler gerçekleşmez, kaynak bulunup para silme cezaları da peşine takılırsa yandı gülüm keten helva…
Arnavut kaldırımlarla döşenen Tahtalıköy’e selamlar.
Yorum