Hatıralar

Sensizliğin Sesi

0

Çocukluğumdan beri severim yaz mevsimini, özellikle de Temmuz ayını. Yaz mevsiminin en kıpırtılı en sıcak, tatile en çok yakışan ayı. Yıllardan bir yılın uğurlu saydığım bir rakama eşlik ederek en sevdiğim birini alacağını nereden bilebilirdim ki? Ölüm denen tek gerçeğin en mutlu hissettiğin bir anda yanı başında beklediğini, sen hayaller kurarken onun sana sinsice geliverdiğini.

Hayat bu her an her şey olabilir diyoruz ama kötü olan hiçbir şeye de aslında hazırlıklı olmadığımızı içten içe hepimiz biliyoruz.

Tarih 9 Temmuz 2016 günlerden Cumartesi. Sıcak mı sıcak sıradan sandığım yazlıktaki bir tatil sabahı…

Hayatımın en karanlık sabahıymış meğer Azrail’in seni bizden aldığı. Canım babacığım yıllar geçse de ilk günkü kadar canım yanıyor hâlâ. Ansızın gidişinin ardından, uyanmak istediğim bir kâbusun içinde çırpınır gibiyim. Sevdiklerine ölümü yakıştıramaz hiç kimse, kendi başına geleceğini kabullenemez bu gerçeğin. Özellikle de aniden gelen ve genç sayılabilecek bir yaşta en sevdiğini bağrından koparırken.

Daha birkaç saat önce sarılıp boynuna, öpücük kondurmuştum her zamanki gibi mis gibi kokan yanağına. Sabah kahvaltıya oturacaktık gülüş oynaş, sonrasında da denize inerdik, yarış yapar top oynar, akşam yapacağımız mangalın muhabbetini yapardık. Babacığım hadi şaka de lütfen, uyan !..

Akşam vardın şimdi yok musun Babam? Sol yanım, Ulu Çınar’ım, sırtımı yasladığım dağım…

Sensiz mi kaldık biz şimdi!.. Temmuz’un ortasında üşüyorum Babacığım…

Genç öleyim ki cesedim yakışıklı olsun” diye gülerek yaptığın espri gerçek oldu Babam, ne var ki gülünmüyor bak şimdi. Her ölüm erkendir insanın sevenleri için muhakkak ama seninki hiç olmadı ki Babam…

Zamanla geçmiyor hiçbir şey, sadece yokluğuna ve artık olmayacağına dair o hiç geçmeyen acıya alışıyor insan.

Unutmak diye bir şey zaten yok, olamaz. Özlemin var ilk günkü gibi katlanarak artan. Çok özledik seni babacığım, rüyalarıma geldiğin zaman hasret gideriyoruz artık, uyanmak istemiyorum senin olduğun rüyalardan.

Bugün sensizliğin altıncı yılı bitti, aynı gün aynı zaman…

Her daim dualarımızdasın, baktığımız her yerde sen varsın.

Bayramın mübarek, mekânın cennet olsun Babam.

Babacığımın ölüm yıl dönümü olan bu mübarek bayram gününde, yazımı okuyan sevgili arkadaşlarıma naçizane tavsiyem; Anne ve Babalarınızın değerini bilin ve onlara sımsıkı sarılın. Biz birbirine çok bağlı bir aile olarak, birbirimizin değerini hep bildik çok şükür ama hayatın işleyişi bu, ölüm var ve ondan kaçış yok, işte bu yüzdendir ki yaşadığımız her anın değerini bilelim.

Bayramınız mübarek olsun…

Tülin Erol

Doğu Türkistan’da Soykırım Krizi – 1. Bölüm

Önceki makale

Vefakar Dost

Sonraki makale

Yazarın Diğer Yazıları

Yorum

Yorum yapın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Daha Fazla Hatıralar